मुख्य सामग्रीवर वगळा

पाषाणस्पर्श

हा ब्लॉग शोधा

Contact Us

द्वारा पोस्ट केलेले Mayur SP Nisarad

लिंक मिळवा
Facebook
X
Pinterest
ईमेल
अन्‍य अ‍ॅप्स

लिंक मिळवा
Facebook
X
Pinterest
ईमेल
अन्‍य अ‍ॅप्स

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

लोकप्रिय पोस्ट

महिला समानता दिवसाच्या निमित्ताने

Porn बघणं म्हणजे माणूस अव्यक्त कृती, कल्पनेच्या माध्यमातून जगण्याचा प्रयत्न करत असतो परंतु जेव्हा त्या अव्यक्त कृतींशी संधान बांधून असलेल्या लौकिक इच्छांचा बांध सुटतो तेव्हा समाजाने आखून दिलेल्या नियमांना झुगारून लोक बलात्कार सारखी विकृती करायला धजावतात. आज २६ ऑगस्ट, महिला समानता दिवस. याची पार्श्वभूमी ही अमेरिकेत स्त्रियांना मतदानाचा अधिकार मिळाला त्या अर्थी समानता प्रस्थापित झाली. परंतु त्याचा उहापोह नाही करणार आता. सध्या भारत आणि विशेषत: महाराष्ट्राला घेऊन हा एक माझा विचार मांडण्याचा छोटासा प्रयत्न. डॉल्फिनसारखे प्राणी हे मनुष्यापेक्षा उच्च बुद्ध्यांक बाळगत असून देखील माणसांची बुध्दी हीच खुप सरस ठरते. डॉल्फिन मासे हे त्यांच्या स्मरणशक्ती आणि कमालीची बुद्धिमत्ता यासाठी ओळखले जात असतीलही. परंतु माणूस ही ती बुद्धिमत्ता कृतीत उतरवून स्वतःची जीवनशैली अधिक उन्नत करण्यासाठी ओळखला जातो. मग भले माणूस काही गोष्टी विसरत असला, अगदी १५ वर्षापूर्वी पाहिलेला व्यक्ती माणूस विसरेल (पण डॉल्फिन, ऑक्टोपस, कुत्रा हे नाही विसरणार) पण त्याने यावर मोबाईल, संगणक सारखे यंत्र निर्माण करुन तोडगा काढला. आता तो ...

आजच्या डायरीचे न लिहीलेले पान

मित्रांची कमतरता मला मी Whats App, Facebook, Instagram वर नाही म्हणून आहे असं काहींना वाटू शकतं. पण मला सर्वांना प्रत्यक्ष भेटून बोलायला आवडतं, ते नाही जमलं तर काॅल वर, ते नाही जमलं तरच मग SMS...असं मी सर्वांना सांगायचो. की मी Social नाहीये म्हणून मी या Social Networking Sites वर नाही. पण हे एवढं सोपं नाही. म्हणजे हे मी Social नाही ते मी असच लोकांनी मला जास्त प्रश्न करु नये म्हणून माझ्या सोयीसाठी त्यांना देण्यासाठी तयार केलेले उत्तर. मला खरंतर भीती वाटते या सगळ्यावर येण्याची. कोणाशी पुन्हा जोडले जाण्याची. जुन्या लोकांशी तर वाटतेच पण नवीन लोकांशी सुध्दा वाटते. आणि या भीतीमुळे मी कशावरच नाही आणि त्यामुळे माझे मित्र म्हणवण्यासारखे सोबती कमी. एखाद्या संध्याकाळी तुरळक पडणाऱ्या पावसाळी माझा मित्र मला भेटायला येतो. तेव्हा त्याचा थोडासा वेळ पण माझ्यासाठी खुप महत्वाचा वाटतो. त्याने ती रात्र संपवून परत जाऊ नये असं वाटतं. रानातून जाणाऱ्या वाटेला बघायला त्या वाटेवरच्या वळशावर एक बहरलेला वृक्ष असतो. तसं त्याने माझ्या जाण्याने तयार झालेली पाऊलवाट पाहावी आणि त्यावर पडलेली ती ठसे वाचण्याचा प्रयत्न करा...

स्वैर कविता

एक दिवस अचानक आली ती उधाणल्यासारखी बरसली ती पावसाची सर नव्हती पण वाऱ्याची लाट होती ती शृंगार भरला होता जसा कस्तुरी मनी दरवळली जशी विसरली होती सर्व क्षण आठवणींबद्दल म्हणाली ती, आणि आठवले जेव्हा सारे तिला आठवणींनी उधाणली ती. - मयुर

Blogger द्वारे प्रायोजित